Przejdź do głównej zawartości

3 zioła polne, które warto poznać!

 


Uprawa ziół w doniczce to prawdziwa frajda. Jednak jest sporo prawdy w tym, że to, co bliżej natury zawsze smakuje lepiej. Dlatego warto czasem opuścić swoje cztery kąty i wybrać się... na pole. Tak! Tam czeka na nas prawdziwe bogactwo, które wciąż jest niedoceniane. Często nie zdajemy sobie sprawy, że ten niepozorny chwast, na którego przed chwilą patrzyliśmy, jest na tyle wartościową rośliną, że bywa stosowana jako domieszka do ulubionych herbat. Inny zaś to powszechnie stosowany dodatek do produktów kosmetycznych. Sprawdź cztery rośliny polne, które musisz poznać!

Chaber bławatek

 Choć intensywne próby tępienia tej rośliny znacząco ograniczyły jej populacje, to wciąż możemy natknąć się na niego na skrajach pól, miedzach i łąkach. Charakterystyczny niebieski kwiat sprawia, że trudno go nie rozpoznać pośród innych. Dawniej, właśnie ze względu na kolor (obecność cyjaniny), kwiaty były wykorzystywane do wyrobu barwnika i wina domowego. Jednak jego najważniejsze zastosowanie związane jest z silnymi właściwościami moczopędnymi. Stosowany doustnie w postaci naparów przynosi ulgę w chorobach nerek. Zastosowanie zewnętrzne wspomaga leczenie stanów zapalnych spojówek. Nadaje się także do przemywania skóry głowy przy występowaniu łupieżu. Surowcem zielnym jest kwiat bławatka zbierany w okresie największego kwitnienia przypadającego na czerwiec. To właśnie chaber bywa dodatkiem do kupowanych w sklepie kompozycji herbacianych.

Perz właściwy

Określany pospolicie jako trawa, perz właściwy to powszechnie występujący chwast, szczególnie uciążliwy dla upraw na wszystkich rodzajów glebach. Ze względu na dużą trwałość rozłogów, które nawet po pocięciu na drobne kawałki mogą wydać nowe rośliny, doprowadzają do szybkiego rozprzestrzeniania się gatunku. Surowcem do pozyskania są kłącza wykazujące właściwości lecznicze. Przygotowany z nich odwar stosuje się przy nieżycie nerek, ze względu na wykazywane przez niego właściwości moczopędne.

Stokrotka pospolita

Tam gdzie stokrotka rośnie polna, tam warto się zatrzymać. Niewielka roślina występująca pospolicie w naszym kraju to roślina warta uwagi. Choć znamy ją przede wszystkim jako jeden z kwiatów wczesnej wiosny, stokrotka pospolita to także właściwości lecznicze, o których warto wiedzieć. Przede wszystkim surowcem do zbioru są koszyczki kwiatowe, które zbierać można od wczesnej wiosny aż do jesieni. Przygotowane z nich odwary stosuje się doustnie jako środek wykrztuśny przy stanach zapalnych dróg oddechowych. Wykazuje także właściwości moczopędne, a w postaci okładów przynosi ulgę przy obrzękach, trądziku i zapaleniu skóry.

Zioła polne – sprawdzają się, naturalnie!

 Kojarzone przede wszystkim jako typowy chwast gruntów rolnych i przydomowych ogródków – zioła polne. Warto zmienić do nich nastawienie i sprawić, by z uciążliwych wrogów do pokonania stały się sprzymierzeńcami naszego zdrowia. To takie proste!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jak bezpiecznie stosować chemiczne środki ochrony roślin?

  Każdy z nas marzy, aby ogród był miejscem idealnym — pełnym pięknych kwiatów, soczystych owoców i smacznych warzyw. Jednak czasem marzenie okazuje się trudne do zrealizowania, ze względu na nieprzewidziane przeszkody. Jednym z najczęstszych problemów w ogrodach jest pojawianie się szkodników, których zwalczanie bywa czasochłonne. Chemiczne środki ochrony roślin pozwalają ograniczyć populację owadów szybko i skutecznie. Jak stosować je bezpiecznie i na co zwrócić uwagę? Zasady stosowania chemicznych środków ochrony roślin Przede wszystkim zabiegi chemiczne powinny być przeprowadzane jedynie w ostateczności, gdy inne próby usunięcia szkodników zawiodą. Preparaty używane do takich zabiegów muszą spełniać określone normy i być dopuszczone do stosowania na terenie kraju. Przed użyciem należy przeczytać instrukcję podaną przez producenta i bezwzględnie przestrzegać jego zaleceń — także bezpiecznego przechowywania w miejscach niedostępnych dla dzieci. Zabiegi chemicznymi środkami ochrony

Śnieżyczka przebiśnieg - co jej grozi?

  Wiele roślin, które spotykamy na co dzień, wydają się pospolite. A to sąsiedzi mają je w ogrodzie, a to w lesie widzieliśmy całe ich łany. Śnieżyczka przebiśnieg należy to takiej właśnie grupy roślin. Z powodu silnej eksploatacji w połowie XX wieku naturalne jej siedliska zostały mocno zniszczone. Każdy chciał mieć piękne kwiaty wczesną wiosną, a z braku możliwości zakupu innych gatunków, śnieżyczka była oczywistym wyborem. Czy dziś jest inaczej? Co zagraża śnieżyczce i jakie są podejmowane działania ochronne? O tym już za chwilę. Na początek kilka słów o wyjątkowych cechach tej rośliny. Śnieżyczka przebiśnieg — charakterystyka Należy do rodziny amarylkowatych, podobnie jak śnieżyca, narcyz czy krasnokwiat. To roślina cebulowa, która dorasta do 30 cm wysokości. Ma dwa mięsiste, sinozielone liście odziomkowe — równolegle wąskie o szerokości od 4 do 10 mm, które wyrastają bezpośrednio z cebuli. Okwiat ma 6 działek w dwóch okółkach — zewnętrzne śnieżnobiałe, wewnętrzne białe z zielo